Depresja sezonowa ? objawy i leczenie

Depresja sezonowa ? objawy i leczenie

W naszych warunkach klimatycznych depresja sezonowa występuje zazwyczaj zimą, dlatego nazywana jest też zimową. Jej przyczyny nie są do końca znane, ale na pewno w dużej mierze zależy ona od ilości światła słonecznego. Najczęściej występuje ona u ludzi młodych, zwłaszcza w okresie między 20-tym, a 30-tym rokiem życia. Bardziej narażone na depresję sezonową są kobiety, a wraz z wiekiem nasilenie objawów zwiększa się, po czym na starość łagodnieje. Jak rozpoznać chorobę? Oczywiście diagnoza musi być przeprowadzona przez lekarza psychiatrę. Depresja, nazywana też zaburzeniami afektywnymi jest bardzo niebezpieczna, gdyż nieleczona może doprowadzić nawet do samobójstwa.

            Niemniej, wstępne rozpoznanie, które powinno nas skłonić do wizyty u lekarza można zrobić samodzielnie. Przede wszystkim depresja sezonowa pojawia się najczęściej zimą lub późną jesienią, a kończy wiosną. Jej główne objawy to:

  • wycofanie z codziennych czynności,
  • bezpodstawny smutek i niepokój,
  • apatia,
  • wyizolowanie z otoczenia,
  • brak motywacji do działania,
  • spowolnienie procesów poznawczych,
  • spowolnienie ruchów,
  • zaburzenia koncentracji uwagi,
  • trudności w zapamiętywaniu oraz przypominaniu sobie różnego rodzaju informacji,
  • problemy ze snem ? bezsenność lub nadmierna senność,
  • pojawienie się myśli samobójczych,
  • objawy somatyczne ? brak apetytu lub nadmierny apetyt zwłaszcza na słodycze, bóle głowy, problemy trawienne.

Jeśli dostrzeżemy takie objawy u siebie lub kogoś bliskiego to trzeba koniecznie udać się do lekarza psychiatry.

            Jak wygląda leczenie depresji sezonowej? Jedną z najskuteczniejszych metod jest fototerapia, polegająca na naświetlaniu lampą fluorescencyjną. Efekty są widoczne już po niecałym tygodniu. W niektórych przypadkach konieczne jest także zastosowanie farmakoterapii, która poprawia nastrój i zwalcza objawy depresji. Bardzo przydatna jest również psychoterapia, odpowiednia dawka aktywności fizycznej oraz specjalna dieta bogata w tryoptofan. Znajduje się on między innymi w kaszy mannie, mleku, chlebie, bananach, indyku, soi i żółtym serze.