Urodzenie dziecka to według panujących przekonań jeden z najszczęśliwszych momentów w życiu każdej kobiety. Prawda jest jednak o wiele bardziej skomplikowana, gdyż wiele młodych mam wcale nie jest w tym okresie szczęśliwa. Towarzyszą im takie uczucia jak zniechęcenie, przemęczenie, pustka, a nawet wszechogarniający smutek. Z różnego rodzaju statystyk wynika, że depresja poporodowa dotyka od 8% do nawet 20% kobiet. Pojawia się ona w ciągu pierwszego roku po porodzie i to bez żadnej konkretnej przyczyny. Dotknięte nią kobiety są nękane przez poczucie winy i obawy, że nie sprawdzą się w roli matki. Często nie potrafią na ten temat rozmawiać z bliskimi, przez co pozostają w swoim bólu zupełnie same.

W dzisiejszym świecie życie w ciągłym stresie jest dla wielu osób normą. Niestety ma to bardzo negatywny wpływ na nasze zdrowie. Z danych Światowej Organizacji Zdrowia wynika, że stres związany z szybkim tempem życia, rywalizacją, dużą gęstością zaludnienia i cywilizacją przemysłową przyczynia się do zwiększenia prawdopodobieństwa zachorowania na choroby układu krążenia, nowotworowe, czy wrzodowe.

Czym jest właściwie poczucie własnej wartości? Samoocena jest jednym z najważniejszych wyznaczników osobowości i składa się z trzech aspektów:

• behawioralnego ? jest to zarówno zachowanie w stosunku do siebie, jak i tendencje samorealizacyjne, sposoby autoprezentacji, poziom asertywności w stosunkach z innymi, a także reakcje na stres i niepowodzenia,
• emocjonalnego ? jest to poziom miłości do siebie oraz okazywanego sobie szacunku,
• poznawczego ? dotyczy myśli i przekonań dotyczących samego siebie (?Ja?), a także standardów wartościowania własnej osoby.

Pojęcie samooceny jest oczywiście dużo bardziej skomplikowane i wiąże się również z pojęciem autoschematu, np. męskiego lub kobiecego. Jest obszar, który określa wiedzę o sobie oraz precyzowane poglądy na swój własny temat.

Psychodrama nazywana też dramatoterapią jest specyficzną metodą psychoterapeutyczną, która pozwala nie tylko na leczenie, ale i diagnozowanie różnego rodzaju dysfunkcji psychologicznych. Ta technika pracy terapeutycznej jest bardzo popularna i zazwyczaj stosuje się ją podczas terapii grupowej. Czasem można ją zastosować również w trakcie terapii indywidualnej i wówczas nazywana jest monodramą. Dramatoterapia nie ma jednoznacznej definicji, ale uznaje się za nią świadomie zainspirowane improwizacje dramatyczne, a także spontaniczne przedstawienia sceniczne. W pierwszym przypadku psychodrama służy rozpoznawaniu i leczeniu zaburzeń psychicznych, a w drugim ma na celu demaskację oraz powtórne przeżycie interpersonalnych i wewnętrznych konfliktów.

Rozwód to dla wielu osób prawdziwa trauma, zwłaszcza jeśli do rozstania doszło z inicjatywy małżonka, który zdradził. Porzucona i zdradzona osoba czuje wielki ból i traci chęć do życia. Sprawa rozwodowa i opowiadanie przy obcych ludziach o wszystkich intymnych szczegółach małżeństwa jest naprawdę trudnym doświadczeniem. Nie dziwi więc fakt, że efektem tego jest niejednokrotnie załamanie nerwowe i depresja. Jednak życie po rozwodzie trwa dalej i trzeba jakoś poradzić sobie z negatywnymi emocjami. Jak to zrobić? Przede wszystkim nie można wstydzić się rozstania. Warto ?wygadać się? komuś bliskiemu lub skorzystać z pomocy psychologa bądź psychoterapeuty. Nazwanie emocji jest bardzo ważne, a wykwalifikowany specjalista może to ułatwić.

Podstawą każdego związku między dwojgiem ludzie jest zaufanie. Nietrudno więc domyślić się, że zdrada jednego z partnerów może doprowadzić do zniszczenia relacji. Osoba zdradzona bardzo cierpi, ale ból dotyka również partnera, który dopuścił się zdrady. Jednak, choć wydawać by się mogło, że wspólne życie po zdradzie jest niemożliwe, to wcale nie musi tak być. Oczywiście walka o uratowanie takiego związku jest bardzo trudna i wymaga zaangażowania obu stron. Niemniej wysiłek ten warto podjąć, jeśli partnerom zależy na sobie i nadal się kochają. Przede wszystkim jednak trzeba poradzić sobie z bólem, który nieodmiennie towarzyszy zdradzie. Jej efektem jest także poczucie skrzywdzenia, gorycz, niejednokrotnie wstyd, a także szok i niedowierzanie, utrata poczucia własnej wartości, złość.

W naszych warunkach klimatycznych depresja sezonowa występuje zazwyczaj zimą, dlatego nazywana jest też zimową. Jej przyczyny nie są do końca znane, ale na pewno w dużej mierze zależy ona od ilości światła słonecznego. Najczęściej występuje ona u ludzi młodych, zwłaszcza w okresie między 20-tym, a 30-tym rokiem życia. Bardziej narażone na depresję sezonową są kobiety, a wraz z wiekiem nasilenie objawów zwiększa się, po czym na starość łagodnieje. Jak rozpoznać chorobę? Oczywiście diagnoza musi być przeprowadzona przez lekarza psychiatrę. Depresja, nazywana też zaburzeniami afektywnymi jest bardzo niebezpieczna, gdyż nieleczona może doprowadzić nawet do samobójstwa.

Demencja starcza nazywana też otępieniem jest pewnym rodzajem zaburzenia pamięci oraz funkcji poznawczych. Choroba ta jest bardzo trudna w diagnozie, zwłaszcza że może ją powodować bardzo wiele czynników, a objawy bywają podobne do innych chorób. W aż 50-70% u źródeł otępienia starczego stoi choroba Alzheimera. Do jej objawów oprócz demencji zalicza się zaburzenia osobowości i zachowania oraz nagłe zmiany nastroju. Jednak otępienie może być także pochodzenia naczyniowego. Często występuje także otępienie z ciałami Lewy’ego. Tego rodzaju choroba neurodegeneracyjna objawia się zburzeniami ruchowymi, zaburzeniami pamięci i funkcji poznawczych oraz nadwrażliwością na leki neuroleptyczne. Kolejne przyczyny otępienia to między innymi choroba Parkinsona oraz zespół Picka.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, czyli nerwica natręctw to choroba uleczalna. Oczywiście, aby leczenie przyniosło efekty konieczne jest jej prawidłowe rozpoznanie oraz dobranie farmakoterapii. Niezbędna jest również psychoterapia, dzięki której możliwy jest powrót do normalnego funkcjonowania. Jak rozpoznać nerwicę natręctw?

W każdej grupie przedszkolnej znaleźć można przynajmniej jedno dziecko, które sprawia kłopoty wychowawcze i jest agresywne w stosunku do innych dzieci. W wyniku takiego zachowania malec jest często odrzucany przez grupę i przedszkolaki nie chcą się z nim bawić. Jakie są przyczyny agresji u dzieci?